توضیحات
تابلو شعرکد6 از اشعار و سخنان بزرگان در قاب اختصاصی بامبوجار برای شما عزیزان به نمایش گذاشته شده، اشعار تابلو شعرکد6 بروی کاغذ کاهی و بروی پارچه بافته شده با تار و پود کنف پرس و با قاب بامبو تزئین گردیده.
بیت به کار رفته در تابلو شعرکد6 از سرودهای مشهور میهنی و ملی گرایانه گرفته شده است .
پیشینه
پیشینهٔ این ترانه به دوران جنگ جهانی دوم در ایران بازمی‌گردد. در سپتامبر ۱۹۴۱، متفقین ایران را اشغال کرده‌بودند. ایدهٔ این شعر از دیدن وضعیت اسفبار کشور، به‌خصوص اهتزاز پرچم متفقین از پادگان استرآباد به شاعر الهام شد. روزی حسین گل‌گلاب در راه ملاقات با آقای خالقی در خیابان شاهد درگیری دو سرباز ایرانی و انگلیسی بود که در آن وضع، سرباز انگلیسی به سرباز ایرانی که درجه بالاتری نیز نسبت به آن داشت سیلی زد و سرباز ایرانی به خاطر شرایط وقت که ایران در اشغال بود هیچ کاری نکرد. گل‌گلاب با دیدن این صحنه با چشمانی اشکبار به دیدار خالقی رفت و جریان را بازگو کرد. او می‌گوید شعری خواهم گفت تا ایران و روح ایرانی در آن زنده ماند. خالقی نیز می‌گوید که من آهنگ آن را تنظیم می‌کنم و بنان که آنجا بود نیز می‌گوید من هم شعر را خواهم خواند.حسین گل‌گلاب در این باره گفته‌است.
در سال ۱۹۴۴، در شرایطی که چکمه‌های نیروهای اشغال‌گر هر وطن‌پرستی را می‌لرزاند، من ایدهٔ این شعر به ذهنم رسید. سپس پروفسور خالقی موسیقی آن را نوشت . در برابر همهٔ مقاومت‌های سیاسی، این ترانه راه خود را به دل و روح مردم پیدا کرد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.